Wanda Głowacka
Założycielka podkowiańskiej biblioteki
Fot. PMK nr 37/2002
Urodziła się 8 lutego 1909 r. w Warszawie. Po skończeniu pensji im. Waligórskiej i dwuletniego kursu stenotypii i księgowości podjęła pracę w Centralnym Biurze Porad Rolnych Fabryk Nawozów Sztucznych w Warszawie. W 1935 r. wyszła za mąż za Romana Głowackiego, oficera rezerwy. Gdy wybuchła II wojna światowa, mąż został zmobilizowany. Ich mieszkanie na Bielanach zajęli niemieccy oficerowie lotnictwa. Udało się jej z nowo narodzonym synem wyjechać do Uhrynowa (dziś Ukraina) w ziemi hrubieszowskiej. Stamtąd w 1943 r. wraz z mężem przybyli do Podkowy Leśnej i zamieszkali przy ul. Kościelnej. Po wojnie państwo Głowaccy kupili działkę przy ul. Błońskiej 26, gdzie wybudowali własny dom.
Na zlecenie ówczesnego wójta Wacława Rożniaka, w styczniu 1950 r., Wanda Głowacka sporządziła spis ok. 500 książek, które znajdowały się w Urzędzie Gminy. Wkrótce w jednym z pomieszczeń urzędu zorganizowała bibliotekę z kącikiem czytelniczym i wystawami tematycznymi. Na kilka miesięcy bibliotekę przeniesiono do sklepiku koło okrąglaka przy ul. 1 Maja (dziś Jana Pawła II). Jeszcze w 1950 r. władze w ramach akcji „Oświata dla wsi” przyznały bibliotece trzy pokoje w willi „Echo” przy ul. Błońskiej 46.
Po opuszczeniu budynku przez szkołę podstawową Wanda Głowacka urządziła w nim nowy lokal. Dbała o powiększanie księgozbioru. Wspólnie z mężem, konserwatorem przyrody, współpracowała z okolicznymi szkołami w zakresie edukacji ekologicznej. Organizowała konkursy przyrodnicze, spotkania poetyckie. Ukończyła dwuletni kurs bibliotekarstwa przy Wojewódzkiej Bibliotece w Warszawie, uzupełniając kwalifikacje.
Jej współpracownicami w pierwszych latach były Jadwiga Piasecka i Anna Zarzycka. Gdy w 1967 r. próbowano bibliotece nadać imię rewolucji październikowej, skutecznie zaprotestowała. Rok później biblioteka otrzymała imię Poli Gojawiczyńskiej – pisarki mieszkającej podczas wojny w Podkowie Leśnej, zaprzyjaźnionej z Wandą Głowacką. Powstało Koło Przyjaciół Biblioteki, co miesiąc odbywały się spotkania przy kawie, omawiano nowości literatury, częste były wieczory autorskie. W czasie 20-letniej pracy pani Wanda zgromadziła bogaty księgozbiór. W 1970 r., przechodząc na emeryturę, zostawiła następczyniom ładnie urządzoną placówkę.
Śmierć męża (1981) i jedynego syna Andrzeja nie pozostały bez wpływu na jej zdrowie. Utrata wzroku uniemożliwiła jej korzystanie z ukochanych książek. Dużą pomoc w czasie choroby okazali jej wolontariusze z PKPS-u, który zainicjował w bibliotece punkt wypożyczania kaset tzw. książki mówionej. Dzięki nagraniom mogła nadal cieszyć się literaturą. W 1999 r. za wkład w organizację i rozwój podkowiańskiej biblioteki otrzymała Honorową Odznakę „Zasłużony dla Podkowy Leśnej”, przyznaną z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Miasta Ogrodu Podkowa Leśna.
Zmarła we wrześniu 2002 r. Pochowana została obok męża na podkowiańskim cmentarzu.