Dziennikarz, publicysta, tłumacz, popularyzator nauki Jana Pawła II, rzecznik pojednania polsko-ukraińskiego i polsko-litewskiego. Zasłużony obywatel Podkowy Leśnej.
fot. archiwum rodzinne
Jan Jarco urodził się 1 czerwca 1942 r. w Ciścu koło Żywca. Ukończył filologię rosyjską na Uniwersytecie Jagiellońskim i rozpoczął pracę w Instytucie Wydawniczym PAX w Warszawie, specjalizując się w tematyce ekumenicznej. Zajmował się też historią chrześcijaństwa na Ukrainie, Białorusi i w Rosji.
Pracę doktorską na temat literackiej twórczości Wasilija Szukszyna obronił w 1978 r. Uczestniczył w inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II w Watykanie, wielokrotnie, jako korespondent, brał udział w pielgrzymkach papieskich do Hiszpanii, Irlandii, USA i Francji. Od początku pontyfikatu Jana Pawła II redagował dla tygodnika „Kierunki” rubrykę „Z nauczania Jana Pawła II”.
Współpracował też z księdzem Franciszkiem Blachnickim przy redakcji czasopisma Ruchu Światło-Życie „Głos Papieża Jana Pawła II”. Instytut Wydawniczy PAX wydał homilie i przemówienia papieża w jego tłumaczeniu.
Jan Jarco był publicystą katolickiego tygodnika „Ład” w latach 1987–1994, współpracownikiem miesięcznika „Znaki Czasu”, „Kuriera Synodalnego”, publicystą tygodnika „Spotkania”.
Jako dziennikarz znalazł się w obsłudze prasowej i Zjazdu NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. Kierował działem dokumentacji i analiz prasy zagranicznej Biura Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”. W latach 1990–2001 współpracował z Katolicką Agencją Informacyjną.
Był organizatorem i kierownikiem Pracowni Wschodnioeuropejskiej w katolickim Ośrodku Dokumentacji i Studiów Społecznych w Warszawie (1985). Przygotował w tym wydawnictwie kilka numerów pionierskiego pisma „Pobratymcy”.
W latach 80. zajął się tematem tysiąclecia chrztu Rusi i w ramach obchodów wygłosił w Moskwie w 1985 r., na zaproszenie Rosyjskiej Akademii Nauk, referat „Święty Andrzej – apostoł Rusi”. Współpracował z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, z Międzywydziałowym Zakładem Badań nad Kulturą Bizantyjsko-Słowiańską.
W latach 1992–1994 był kierownikiem działu w Ośrodku Studiów Wschodnich przy Ministerstwie Współpracy z Zagranicą, współpracował także przy tworzeniu Encyklopedii „Solidarności”. Od 1982 r. współpracował z księdzem Leonem Kantorskim, uczestnicząc w pracach Parafialnego Komitetu Pomocy Bliźniemu przy kościele św. Krzysztofa.
Był jednym z inicjatorów mszy pojednania polsko-ukraińskiego, którą sprawował w obrządku greckokatolickim ojciec Jozafat Romanyk. Wziął na siebie ciężar zadbania o wszystkie dokumenty i modlitwy podczas tej mszy. Z Bohdanem Skaradzińskim przygotował spotkanie pojednania polsko-litewskiego.
Współpracował z opozycją jako tłumacz tekstów dla wydawnictw podziemnych i publicysta prasy niezależnej. Owocem tej współpracy była książka Dar Polski Białorusinom, Rosjanom i Ukraińcom na Tysiąclecie ich Chrztu Świętego, autorstwa Jana Jarco i Bohdana Skaradzińskiego.
Był poliglotą, władał siedmioma językami. Przetłumaczył na język polski wszystkie dzieła założyciela Opus Dei, św. Josemarii Escrivy de Balaguera oraz Rozmowy o Bogu F.F. Corrajala. W 2005 r. został wyróżniony tytułem Honorowego Obywatela Podkowy Leśnej. Zmarł 9 grudnia 2012 r.
Na podstawie : Niezależni dla kultury 1976–1989, oraz informacje ze strony internetowej KAI i Opus Dei.